укленчыць

укленчыць зак.

Стать, опуститься на колени.

Як горды Эльбрус не апусціцца долу, ніколі не ўкленчаць народы Каўказа. Броўка. Я ўкленчыў на рэдзенькай траве, прыгнуўся лобам да сырой зямлі, упёрся ў яе рукамі і, падбрыкнуўшы, кульнуўся. Брыль. Прыезджы з Міканорам укленчылі каля воза, перакусілі і зноў узяліся за косы. Мележ.